«Καθισμένος μπροστά στο τραπέζι, μες στο μισοσκόταδο της ταβέρνας, ο δήμιος έπινε...» Η επιβλητική σιωπηλή παρουσία του επιβάλλεται σ'όλα τα πνεύματα. Όλη τη νύχτα, οι θαμώνες του καπηλειού διηγούνται ιστορίες που απευθύνονται έμμεσα στο δήμιο: ιστορίες που μιλούν για θανάτους, για τους ληστές των μεγάλων δρόμων, για άγριες εκδικήσεις, για εκτελέσεις. Αλλά ο δήμιος, κλεισμένος μες στην απόκοσμη μοναξιά του, ζοφερός κι αινιγματικός, δεν λέει λέξη.
Οι θαμώνες αφηγούνται και ιστορίες έρωτα: σαν την ιστορία της όμορφης καταδίκης που κάποιος δήμιος την ερωτεύθηκε τόσο κεραυνοβόλα ώστε προσφέρθηκε να την παντρευτεί, σώζωντάς της έτσι τη ζωή...
Λίγο πριν ξημερώσει, ο δήμιος σηκώνεται να πάει στη δουλειά του και, τεράστιος και τρομακτικός μες στο αιματόχρωμο κοστούμι του, μιλάει, για πρώτη φορά, στους ανθρώπους, σ 'ολόκληρη την αμαρτωλή και πάσχουσα ανθρωπότητα. Ναι, αυτός είναι ο αληθινός Χριστός, αυτός είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος και συνάμα ο αμνός του θεού ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου!

O Δήμιος αποτελεί τον ίδιο τον πυρήνα του έργου του Λάγκερκβιστ. Αντικατοπτρίζει όλες τις όψεις του απέραντου ταλέντου του. Στο δήμιο βρίσκουμε και πάλι το αιώνιο φόντο τρόμου και αγωνίας που κυριαρχεί σ' όλα τα βιβλία του, την ψύχωση του άγνωστου και του ακατανόμαστου καθώς και το θέμα της ανθρώπινης βαρβαρότητας που μόνο η δύναμη της αγάπης μπορεί να την κατανικήσει.

Συγγραφέας: ΠΕΡ ΛΑΓΚΕΡΚΒΙΣΤ

Μετάφραση: Λόισκα Αβαγιανού

ISBN: 960-263-004-3